Poznań Poetów: Kacper Płusa – nominowany do Konkursu im. Klemensa Janickiego

25 maja 2017

Kacper Płusa - nominacja do nagrody im. K. Janickiego

Kacper Płusa to autor nadesłanego zestawu pod tytułem „Brzydki charakter – Pisma”, podzielonego na części „Żarty żartami”, „Żarty się skończyły” i „Błąd w sztuce”.

JOLANTA NAWROT:
Zastanowił nas w jego wierszach ironiczny, mroczny i miejscami bardzo ostry język komentujący trudną do zaakceptowania rzeczywistość społeczną, opisujący zmaganie się podmiotu z duchowymi kontuzjami, ze skomplikowanymi relacjami międzyludzkimi, w tym damsko-męskimi, a także krytykujący to, jak funkcjonuje środowisko poetyckie.

Poza tym Kacper Płusa w ciekawy sposób nawiązuje do Biblii i do od dawna obecnych w literaturze gatunków, takich jak list, epitafium, pieśń, elegia czy modlitwa. Za ich pomocą wyraża pragnienie bliskości, na przykład w utworze „pieśń o wilku”, w którym pisze: „najstraszniejsze jest wyprężyć grzbiet do pieszczoty/ i znaleźć tylko ciężkie powietrze, nabrzmiałe od burzy”, ujawnia chęć życia inaczej, głębiej, w zgodzie z własnym sumieniem czy podskórny bunt wobec przemijania, jak w wierszu „no future! pieśń spokojnej starości”.

Płusa od czasu do czasu posługuje się apostrofami: do „Pana” (w domyśle Boga), do postaci ze świata kultury czy do bardziej lub mniej określonego „ty”, a także dedykacjami. Jego wiersze przyjmują w wielu przypadkach formę rozrachunkową, co zadziwia u młodego przecież autora, ale pokazuje również, że poezja może oczyszczać i przynosić ulgę.

 

KACPER PŁUSA: ELEGIA DLA NIEBIESKICH PTAKÓW

kiedyś byłem chłopcem barwnym od niebieskich piór.

przyciągałem kobiety, które potrafiły wiązać krawat, lubiły koty i kwiaty

we włosach. spisywałem się nieźle, ale na straty trzeba było spisać najdłuższe relacje

z tamtych biletów, wytarte jeansy, czarny rhytm & blues.

 

całe lata, wiosny, jesienie i zimy leczyłem kaca, kontuzję serca.

we flirty wchodziłem z ławki. w wierszach celana rósł przykryty celofanem

świat pełen groźnych szaleństw. wpadałem w poślizg retoryki. kładłem się na torach

w śniegu, który przypominał konfetti i udawałem jaskółkę.

 

jak ptak szukałem miejsca wyjętego spod praw grawitacji.

 

KACPER PŁUSA  (ur. 1992) – autor tomów „Ze skraju i ze światła” (Łódź 2012) oraz „Wiersze na żółtym papierze” (Świdnica 2015). Student V roku filologii polskiej na Uniwersytecie Łódzkim. Mieszka w Łodzi.

Nietrafiony prezent? >>

Upiory dwoistości >>

Na tropie języka >>

D
Kontrast