„Co to za hałasy? Co on tam wyprawia? Moniuszko myli mi się z Kościuszką”. To nie jest sekwencja zdań jakoś piękna literacko ani najlepszy dymek w historii komiksu, ale za to pierwsza, na której nauczyłem się czytać. Z Wojciechem Orlińskim rozmawia Anna Solak. >>

– Kiedyś w podstawówce nie chcieli mi wydać świadectwa, bo się okazało, że dwa lata przetrzymuję jakąś książkę. Po prostu ją zgubiłem. Swoją drogą to były straszne bzdury. Z Pawłem Sołtysem – pieśniarzem i pisarzem – rozmawia Anna Solak. >>

– Dobre wiersze się pamięta, są jak dobry seks albo świetna impreza – mówi Szczepan Kopyt, laureat Nagrody – Stypendium im. Stanisława Barańczaka, w rozmowie z Anną Solak. >>

– Mam takie książki, które regularnie czytam co kilka lat. Na przykład „Władcę Pierścieni”, kiedy mam ciężką anginę – mówi Anna Bikont. Z pisarką i reporterką, laureatką Poznańskiej Nagrody Literackiej – Nagrody im. Adama Mickiewicza, rozmawia Anna Solak. >>

Ostatnią książkę Tadeusza Sławka „u-chodzić” moglibyśmy potraktować jako przedłużenie lub ciąg dalszy dwóch wcześniejszych publikacji – „U-bywać” i „Ujmować”. Moglibyśmy, gdyby nie to, że linearność, dopełnianie czy „podsumowanie” to kategorie jak najdalsze myśli Sławka – tak w poprzednich, jak i w najnowszej książce. >>

Transformacja to nie czas, kiedy wszystko „jest normalnie”, ale kiedy coraz głośniej artykułuje się pragnienia i nadzieje, że „wreszcie będzie normalnie”. O „Duchologii polskiej” Olgi Drendy i „Normach widzialności” Magdy Szcześniak pisze Joanna Bednarek. >>

Kim jest Azem Deliu, dwudziestodwuletni Albańczyk  z Kosowa, którego debiutancka antyutopia „Nielegalny pocałunek” („Puthësi i paligjshëm”) przebija się do europejskich odbiorców? Czy jest oryginalnym, świeżym głosem w albańskiej literaturze, czy tylko wytworem rodzimej i zagranicznej krytyki, która za wszelką cenę chciałaby go okrzyknąć „nowym Ismailem Kadare”, najbardziej znanym pisarzem albańskim, kandydatem do Literackiej Nagrody Nobla? >>

Zacznijmy od pewnej herezji – transformacja w Polsce wcale nie zaczęła się w 1989 roku. Nie jest też pewne, czy była tak nagła, jak nam się wydawało. Aby to zobaczyć, należy zmienić dotychczas używane sposoby jej ujmowania – pisze Andrzej W. Nowak. >>

„Jaka piękna iluzja” Magdaleny Tulli to książka o doświadczeniu wzajemności zadawanego bólu, o wspólnym przeżywaniu go, wreszcie o leczniczym, wygaszającym poczucie osamotnienia otwieraniu się na świadomość wspólności. >>

„Ten i tamten las” Magdaleny Tulli to opowiadania o tęsknotach, uniwersalnych. Za tym, czego nie udało się spróbować. Za świadomością, że jest się ważnym. Za przyjacielem, który niespodziewanie odszedł. Za domem. Za prawem do decydowania o sobie.

>>

Fabuły w grach wideo tylko z pozoru przypominają te literackie. W świecie książek pisarz jest panem swojego świata i bohatera. A tutaj o ostatecznym kształcie opowieści decyduje gracz. >>

Szczególnie w Poznaniu, gdzie etos pracy nadal ma się dobrze i gdzie stary kanał Warty zastąpiono nowym, nie sposób nie docenić „odwracającej bieg rzeki”, imponującej „Czarnej ikony” Mariana Sworzenia i włożonego w jej przygotowanie trudu. Z pewnością warto też spotkać się z autorem i porozmawiać o jego reportażu podczas tegorocznego Festiwalu Fabuły. >>

Tłumacz skrupulatny jest, dociekliwy jest, cierpliwy jest, drugim autorem jest. Doceń go, Czytelniku, nie zapominaj – apeluje Kinga Piotrowiak-Junkiert. >>

Powieści Lema, a także prowadzone przez niego poLemiki pokazują wyraźnie: dopóki przystępujemy do rozmów, zakładając, że ich finałem powinien być konsensus, dopóty będziemy nie tyle porozumiewać się, ile wymuszać porozumienie – pisze Przemysław Czapliński.

>>

Podczas gdy Gdynia i Katowice zrozumiały, że murale dla miejskiego krajobrazu to broń obosieczna, Poznań zdaje się nie zauważać żadnych zagrożeń. Kolejne prace powstają w miarę regularnie, bez szerszej strategii, jednak nie toczy się wokół nich żadna merytoryczna dyskusja. >>

Kto w siebie inwestuje, przyjeżdża tu przynajmniej po maturze. Kupuje jeansy i T-shirt i takie sandały, które są przywiązane do stopy jedynie rzemykami, takie, w których można pojechać nawet na Woodstock. Tylko do Krakowa jedzie pociągiem, stamtąd dalej stopem, bo jest aż taki wolny. Włosy też ma długie, bo nie chciałby ograniczać nawet tego, że rosną. Tak planowaliśmy podróż po maturze, w 1979. >>

Współczesna literatura węgierska – mimo kolejnych prób przekładowych – nadal z trudem przebija się do polskiej świadomości literackiej. Podczas Festiwalu Fabuły nadarzy się okazja do zetknięcia z Jánosem Háyem, jednym z oryginalniejszych twórców współczesnych Węgier. >>

Spotkajmy się, pospierajmy i pozachwycajmy. Rozmawiajmy o dobrych książkach i wolnych ludziach. Zaciekawmy się nawzajem swoimi opowieściami.  Marcin Jaworski zaprasza na Festiwal Fabuły 2018! >>