W powieści „Wymazane” Michał Witkowski gra z tradycją XX-wiecznej prozy – z twórczością Thomasa Bernharda na czele. Samo tytułowe miasteczko w oczywisty sposób rymuje się z „Wymazywaniem” austriackiego pisarza.

  >>

„Robinson w Bolechowie” Macieja Płazy nie jest książką lektury jednorazowej. Tajemnica rodzinna obracająca tryby opowieści nie jest złożona, ale postaci, które zagarnia, są. Niektóre z ich działań stają się jaśniejsze dopiero po czasie. >>

„Fanfika” Natalii Osińskiej czyta się z dwóch powodów: po pierwsze dlatego, że jest świetną powieścią dla młodzieży. Po drugie dlatego, że się go rozpaczliwie potrzebuje. >>

Autobiograficznej powieści Agnety Pleijel matronuje Marguerite Duras i jej rozważania o pisaniu jako samotności i ciszy, dlatego jednym z bohaterów jest pusty, stary dom na archipelagu, do którego wraz z porywistymi podmuchami wiatru docierają melancholijne głosy umarłych. >>

Weronika Murek w swoich opowiadaniach znosi granicę pomiędzy jawą a snem, racjonalnością a irracjonalnością. I choć nie jest w tym pierwsza ani zapewne nie będzie ostatnia, czyni to z dużą literacką wprawą. >>

Opowiadanie Marty Maciejewskiej „Bal” zdobyło nagrodę główną w konkursie WOLNOŚĆ JEST…? m.in. za „transową wizję szkolnego balu przebierańców, która sprawia, że razem z bohaterką bardzo, bardzo chcemy być fajni, przypochlebić się pani, objeść ciastkami, do upadłego bawić w pociąg”.

>>

Opowiadanie Gizelli Bortel „A ty śpij, mój ptaszku” zdobyło II nagrodę w konkursie na opowiadanie WOLNOŚĆ JEST…?, który odbył się w ramach Festiwalu Fabuły 2016. >>

Prezentujemy opowiadanie Izabeli Jułgi „Ciśnie mnie haluksa!”, które zdobyło wyróżnienie w konkursie WOLNOŚĆ JEST…? w ramach Festiwalu Fabuły 2016.

>>

Prezentujemy opowiadanie Joanny Lesiewicz pt. „Stała”, które zdobyło wyróżnienie w konkursie WOLNOŚĆ JEST…? w ramach Festiwalu Fabuły 2016. >>

Prezentujemy opowiadanie Joanny Witczak, które zdobyło wyróżnienie w konkursie WOLNOŚĆ JEST…? w ramach Festiwalu Fabuły 2016.

>>

Podróż do czasów dzieciństwa nie stanowi dla Dominiki Słowik i Aleksandry Zielińskiej ucieczki do krainy bez zmartwień i dorosłych problemów, lecz punkt wyjścia dla świadomego działania i dokonywania zmian właśnie w krainie ze zmartwieniami i dorosłymi problemami – w rzeczywistości.

>>

Okruchy, ziarnka rzeczywistości, które potrafią ukazać całość. Migawki, które przez swą kruchość odsłaniają bezczas wspomnień. Lokalność, która umie być uniwersalna. To wszystko udało się uchwycić Maciejowi Płazie w „Skoruniu”.

>>

Dla Andrzeja Muszyńskiego wieś jest pochwałą tego, co niewydumane, pochwałą codzienności w najprostszym i najpełniejszym wymiarze. Pełna zmęczenia, trudu, tandety, mordobicia. >>

Dygot to mistrzowski słowny wytrych, by w końcu nazwać to, co nam się przydarza. Jego użyteczność sprowadza się do codziennego stawiania czoła nieznanemu, ramię w ramię ze swoimi zamierzeniami i ambicjami. >>

Eliza Szybowicz podsumowuje konkurs na opowiadanie „Wolność jest?…”. Gdybym miała zebrać swoje wrażenia jako jurorki, powiedziałabym: uczta, uczta, uczta – pisze.

>>

Tegoroczny Festiwal Fabuły zakończyło spotkanie wokół „Srebrzyska”, czyli najnowszej powieści Stefana Chwina. O ryzyku, przyjemności, różnicy między filozofią a teologią, o złu wypychającym człowieka poza krąg religii chrześcijańskiej z pisarzem rozmawiał Bartosz Dąbrowski.

>>

Wit Szostak to pisarz dyskretny, nie zajmuje pierwszych stron gazet. Owa dyskretna obecność w literaturze po zapoznaniu się z jego książkami jest zrozumiała i budząca szacunek – mówił Piotr Śliwiński na spotkaniu z pisarzem.

>>

Wioletta Grzegorzewska, Weronika Murek i Patrycja Pustkowiak – bohaterki ostatniego dnia Festiwalu Fabuły – udowodniły, że nie ma potrzeby traktowania debiutantów z jakąkolwiek rezerwą.

>>