Festiwal Fabuły: Waga detalu. O prozie Marcina Wichy >>

Marcin Wicha

Tym, co uderza niemal od samego początku lektury „Jak przestałem kochać design” i „Rzeczy, których nie wyrzuciłem”, jest wyczucie detalu. W obu przypadkach mamy do czynienia z esejem, tekstem o znacznym ładunku erudycji i czułości.

>>

Festiwal Fabuły: Polska Szkoła Estetyki, czyli o „Duchologii polskiej” Olgi Drendy >>

Festiwal Fabuły 2018 – Olga Drenda: „Duchologia polska”

„Duchologia polska” Olgi Drendy to ważny elementarz narodowej pamięci kulturowej, współczesna analiza tego, jak wyglądała Polska i jak żyli w niej Polacy. Autorka odkrywa rozmytą społeczną estetykę, ducha polskiego designu, narodowy gust.

>>

Festiwal Fabuły: Podróbka i obciach: kopiowanie wyobraźni >>

O „Duchologii polskiej” Olgi Drendy i „Normach widzialności” Magdy Szcześniak pisze Joanna Bednarek.

Transformacja to nie czas, kiedy wszystko „jest normalnie”, ale kiedy coraz głośniej artykułuje się pragnienia i nadzieje, że „wreszcie będzie normalnie”. O „Duchologii polskiej” Olgi Drendy i „Normach widzialności” Magdy Szcześniak pisze Joanna Bednarek. >>

Agneta Pleijel: Wróżba, rodzinny album i narodziny pisarki >>

Autobiograficznej powieści Agnety Pleijel matronuje Marguerite Duras i jej rozważania o pisaniu jako samotności i ciszy, dlatego jednym z bohaterów jest pusty, stary dom na archipelagu, do którego wraz z porywistymi podmuchami wiatru docierają melancholijne głosy umarłych. >>

PP 2019: Nowe szaty (królowej) literatury >>

PP 2019: Nie będzie o młodości >>

Jeden Poznań, dwa serduszka, ojojoj >>

D
Kontrast