O Lemie na chłodno? >>

Agnieszka Gajewska, Stanisław Lem. Wypędzony z Wysokiego Zamku, Wydawnictwo Literackie, 2021

Kim był Stanisław Lem? Genialnym futurologiem zdolnym przewidzieć wynalezienie smartfonów w 1955 roku? Bezkompromisowym indywidualistą wyzywającym Tarkowskiego od durniów? Idealistą wierzącym, że rozwój technologii zapewni powszechny pokój ludzkości? A może wyrachowanym dorobkiewiczem, którego jednym z największych marzeń był zakup nowego mercedesa? Po lekturze biografii zamiast odpowiedzi pojawia się – jak w przypadku wielu rzetelnie napisanych książek – jeszcze więcej pytań. >>

Queerowe zabawy z kanonem >>

Antologia Dezorientacje

Antologia „Dezorientacje”, która jest wynikiem ogromu pracy redakcyjnej Alessandra Amenty, Tomasza Kaliściaka i Błażeja Warkockiego, stanowi przykład książki, którą już teraz można nazwać klasyką gatunku – bo też klasycznym pozycjom przekornie przyglądają się autorzy dzieła. Świetna książka na nieco mniej świetne czasy. >>

Podróż do kresu liter, czyli Międzynarodowy Dzień Tłumacza w CK ZAMEK >>

Z okazji Międzynarodowego Dnia Tłumacza w CK ZAMEK zapraszamy na spotkanie z twórcami przekładów arcydzieł literatury europejskiej – Marią Gołębiewską-Bijak, Wawrzyńcem Brzozowskim, Wojciechem Charchalisem i Krzysztofem Majerem. Ich przekłady Hamsuna, Prousta, Cervantesa i Melville’a zachwycają odwagą i kunsztem warsztatowym. >>

Mroczna fanaberia. „Prowadź swój pług przez kości umarłych” Olgi Tokarczuk >>

Co może zrobić ten, kto chciałby zmienić relacje między człowiekiem i zwierzęciem? Olga Tokarczuk zaczęła od jednego słowa – pisze Przemysław Czapliński. >>

Zwierzę, czyli oskarżenie. „Tarsjusz” Wisławy Szymborskiej   >>

„Tarsjusz” odsłania nie tylko naturę ludzką, ale przede wszystkim relacje ludzko-pozaludzkie; nie tylko okrutne praktyki, ale ogólniejszy mechanizm, który jest ich źródłem. Dawid Gostyński interpretuje wiersz Wisławy Szymborskiej. >>

Oran – miasto zamknięte. „Dżuma” Alberta Camusa >>

„Dżuma to  nie tylko egzystencjalna paraboliczna narracja o zmaganiu człowieka ze złem, ale także powieść o strasznych konsekwencjach życia w izolacji od natury – pisze Joanna B. Bednarek o powieści Alberta Camusa. >>

Bio-Polska, albo przedwiośnie nowoczesności. „Przedwiośnie” Stefana Żeromskiego >>

W powieści Żeromskiego znaleźć można zarys państwa, które potrafiłoby zaanektować i przekroczyć groźną opozycję między ideą sprawiedliwości a ideą suwerenności. Jest to państwo biopolityczne – pisze Przemysław Czapliński, który proponuje nowe odczytanie „Przedwiośnia”. >>

W gruncie rzeki. „Jądro ciemności” Josepha Conrada >>

Ekologiczna lektura opowiadania Conrada przynosi dwie konkluzje: wskazuje, że nowoczesność zasadza się na konflikcie natury z człowiekiem, a stawką konfrontacji jest pojęcie „cywilizacji” oraz sygnalizuje, że sposobem na problematyzowanie i przepracowanie tego konfliktu jest narracja – snucie opowieści. Joanna B. Bednarek czyta „Jądro ciemności” Josepha Conrada. >>

Obywatel, człowiek, wyjątek. „Antygona” Sofoklesa >>

Kreon wytwarza figurę domniemanego „wroga” i permanentnego zagrożenia. W ten sposób król zabezpiecza swoją władzę. Jego rolą jest, jak sam mówi, opieka nad obywatelami i porządkiem w państwie, co dla Kreona tożsame jest z wolą władcy – pisze Dawid Gostyński. W ekokrytycznej interpretacji „Antygona” Sofoklesa okazuje się przede wszystkim dramatem o ustanawianiu suwerennej władzy. >>

PP 2019: Nowe szaty (królowej) literatury >>

PP 2019: Nie będzie o młodości >>

Jeden Poznań, dwa serduszka, ojojoj >>

D
Kontrast