Polecane

Nie ma teraz większej i ważniejszej poezji niż poezja ukraińska

>>

Antonina Tosiek, wchodząc w obszar dyskursu maladycznego, mierzy się z tym, co najtrudniejsze życiowo i jednocześnie literacko. Napisać, że wychodzi z tych zmagań zwycięsko, byłoby ironicznym nieporozumieniem. Wystarczy więc dodać, że „żertwy” są kapitalną, niezwykle mocną książką.

>>

Świadoma, że porywa się na rzecz niewykonalną, stara się przełożyć bolesne naprężenia ciała na ciało wiersza.

>>

Patryk Zalaszewski startuje w dobrze znanej dyscyplinie. „Luneta z rybiej głowy” to opowieść o dorastaniu. Literackie wyzwanie polega na tym, żeby opowiedzieć o niej niebanalnie. Zalaszewskiemu się to udaje, bo dyscyplinę niby wybiera znaną, ale szybko staje się jasne, że wcale nie zamierza przestrzegać ustalonych zasad rozgrywki.

>>

Niezmiennie Michał Witkowski potrafi zaskoczyć swoich czytelników. Tym razem postanowił urodzić coś, co „siedziało” w nim głęboko i od dawna było „gotowe do przyjścia na świat”. Rodziło się łatwo – deklaruje pisarz – i można mu uwierzyć, bo urodzone dzieło daje wrażenie narracyjnej lekkości, swobody nieposkromionego monologu, udanej zabawy pamięcią.

>>

Nagroda jest wyrazem wdzięczności i hołdem. Nie chodzi w niej o narzucanie autorytetu. Literackie mistrzostwo polega też na dostrzeganiu różnorodności świata, wielości sposobów mówienia, wyjątkowości pojedynczego doświadczenia.

>>

Powieść Anouk Herman „Nigdy nie będziesz szło samo” kipi samotnością. I bez upiększania przedstawia czytelnikom brutalną rzeczywistość, co sprawia, że staje się fenomenalnym narzędziem służącym do zrozumienia współczesnych nastolatków.

>>

Debiut Olgi Górskiej „Nie wszyscy pójdziemy do raju” to proza wrażliwa na społeczne nierówności i pułapki kapitalizmu. Autorka nie zatrzymuje się jednak na uniwersalnej historii dorastania w potransformacyjnej Polsce, ale pogłębia swoją opowieść o problematykę nieheteronormatywnej tożsamości.

>>

Dorota Kotas napisała powieść afabularną, fragmentaryczną. „Czerwony młoteczek” staje się przede wszystkim opowieścią o lękach i depresji. O sensorycznej wrażliwości i o tym, jak wszystko drapie. >>

Inga Iwasiów: W realnym świecie posługujemy się opowieściami, łakniemy ich tak bardzo, że możemy utracić grunt pod nogami. W kółko, bez końca – opowieści, sztuczne światy, zakazy, wyzwolenia, potajemne czytania.

>>

„Młodość” wymusza arbitralność podziałów – tego, co uznamy za „młodą poezję”, i tego, co określimy jako ważne w „młodej poezji”. Jeśli pozbawić ją kryterium wieku, a rozumieć jako aktualnie najciekawsze dykcje lub wątki w poezji (na innym planie – nowatorstwo krytycznoliterackich narzędzi i funkcji), to „kategoria” młodości niekoniecznie będzie użyteczna. Dawid Gostyński zaprasza na sesję krytyczno-literacką „Nowe i (za)wracające – w poezji współczesnej”.

>>

Wobec trudności z ustaleniem, czy festiwal jest zdarzeniem rewolucyjnym, czy po prostu radosnym, czy ma być raczej jawnie gorzkim lekiem na ukrytą gorycz (similia similibus), czy też karnawałem – jeden wstępniak okazał się niewystarczający. Oto więc dwie jego wersje, jednak kończące się tym samym wnioskiem: zapraszamy na Poznań Poetów! >>

Spotkajmy się, pospierajmy i pozachwycajmy. Rozmawiajmy o dobrych książkach i wolnych ludziach. Zaciekawmy się nawzajem swoimi opowieściami.  Marcin Jaworski zaprasza na Festiwal Fabuły 2018! >>

Podziały na kulturę wysoką i niską, ambitną i popularną, światową i peryferyjną są jak potomstwo fikcyjnego kanonicznego ojca – mówi Przemysław Czapliński w rozmowie z Joanną Bednarek i Dawidem Gostyńskim. >>

Większość rzeczy które przeczytałam, miało wpływ na to, jak sama buduję narratora. Zauważyłam, że nie potrafię budować napięcia w swoich książkach, więc żeby się tego nauczyć, przeczytałam pięć książek Margaret Atwood – wyznaje Wioletta Grzegorzewska w rozmowie z Anną Solak. >>

To poezja zdziwiona realnością. Zachłystująca się gestem, ruchem, obrazem, który obezwładnia, bierze w posiadanie bez pytania. Zapraszamy na Pasewicz’ Show! >>

Czy poezja może zmienić świat? My możemy zmienić świat, a to my współtworzymy i współodbieramy poezję – pisze Maja Staśko. >>

Podczas festiwalu Poznań Poetów 2017 w Centrum Kultury ZAMEK każdy będzie mógł zbudować wiersz, używając 125 możliwych kombinacji. Dzięki Haiku ex machina. >>