Zwierzę, czyli oskarżenie. „Tarsjusz” Wisławy Szymborskiej >>
![](https://www.zamekczyta.pl/wp-content/uploads/2020/05/tarsjusz_zamekczyta.jpg)
„Tarsjusz” odsłania nie tylko naturę ludzką, ale przede wszystkim relacje ludzko-pozaludzkie; nie tylko okrutne praktyki, ale ogólniejszy mechanizm, który jest ich źródłem. Dawid Gostyński interpretuje wiersz Wisławy Szymborskiej. >>
Obywatel, człowiek, wyjątek. „Antygona” Sofoklesa >>
![](https://www.zamekczyta.pl/wp-content/uploads/2020/05/antygona_zamekczyta.jpg)
Kreon wytwarza figurę domniemanego „wroga” i permanentnego zagrożenia. W ten sposób król zabezpiecza swoją władzę. Jego rolą jest, jak sam mówi, opieka nad obywatelami i porządkiem w państwie, co dla Kreona tożsame jest z wolą władcy – pisze Dawid Gostyński. W ekokrytycznej interpretacji „Antygona” Sofoklesa okazuje się przede wszystkim dramatem o ustanawianiu suwerennej władzy. >>
Las to za mało! >>
![](https://www.zamekczyta.pl/wp-content/uploads/2019/06/las_to_za-mało_zamekczyta.jpg)
„Las to za mało!” – wołają autorki i autorzy tekstów składających się na tom „O jeden las za daleko. Demokracja, kapitalizm i nieposłuszeństwo ekologiczne w Polsce”. >>
PP 2019: Nie będzie o młodości >>
![PP 2019: Nie będzie o młodości - ZamekCzyta.pl](https://www.zamekczyta.pl/wp-content/uploads/2019/05/pp_młodość.jpg)
„Młodość” wymusza arbitralność podziałów – tego, co uznamy za „młodą poezję”, i tego, co określimy jako ważne w „młodej poezji”. Jeśli pozbawić ją kryterium wieku, a rozumieć jako aktualnie najciekawsze dykcje lub wątki w poezji (na innym planie – nowatorstwo krytycznoliterackich narzędzi i funkcji), to „kategoria” młodości niekoniecznie będzie użyteczna. Dawid Gostyński zaprasza na sesję krytyczno-literacką „Nowe i (za)wracające – w poezji współczesnej”.
Festiwal Fabuły: Nic, które łączy, albo gdzie są wspólnoty, gdy ich nie ma >>
![Tadeusz Sławek, „u-chodzić”, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2016](https://www.zamekczyta.pl/wp-content/uploads/2018/05/tadeusz-sławek2_zamekczyta.jpg)
Ostatnią książkę Tadeusza Sławka „u-chodzić” moglibyśmy potraktować jako przedłużenie lub ciąg dalszy dwóch wcześniejszych publikacji – „U-bywać” i „Ujmować”. Moglibyśmy, gdyby nie to, że linearność, dopełnianie czy „podsumowanie” to kategorie jak najdalsze myśli Sławka – tak w poprzednich, jak i w najnowszej książce. >>
Kanon albo o tym, czego nie widać. Rozmowa z Przemysławem Czaplińskim >>
![](https://www.zamekczyta.pl/wp-content/uploads/2018/05/Kanon.jpg)
Podziały na kulturę wysoką i niską, ambitną i popularną, światową i peryferyjną są jak potomstwo fikcyjnego kanonicznego ojca – mówi Przemysław Czapliński w rozmowie z Joanną Bednarek i Dawidem Gostyńskim. >>
Z pozycji lalki („lalka bellmera” Anny Fiałkowskiej) >>
![Debiutancki tomik Anny Fiałkowskiej „lalka bellmera”](https://www.zamekczyta.pl/wp-content/uploads/2018/03/lalka-bellmera_zamek-czyta.jpg)
Debiutancki tomik Anny Fiałkowskiej „lalka bellmera” oscyluje między próbą formowania się tożsamości a tożsamością, która wydaje się już wyczerpana; między ekspresywnym wypowiedzeniem gniewu a świadomością, że bunt okaże się bezcelowy; między szukaniem alternatywy w bliskości intymnych relacji a przekonaniem, że będą one co najwyżej nietrwałe. >>
Festiwal Fabuły: Marta Tymowska-Wicha i Marcin Wicha >>
![Festiwal Fabuły: Marta Tymowska-Wicha i Marcin Wicha. Fot. M. Kaczyński © CK ZAMEK](https://www.zamekczyta.pl/wp-content/uploads/2016/10/Festiwal-Fabuly-Marta-Tymowska-Wicha-i-Marcin-Wicha-Fot-M-Kaczynski-CK-ZAMEK-4.jpg)
W ramach warsztatów „Gdzie mieszka Łysol?” ostatniego dnia festiwalu w Zamku pojawili się czytelnicy najmłodsi, a zarazem najbardziej dociekliwi. Spotkanie dla dzieci prowadzili Marta Tymowska-Wicha i Marcin Wicha.